maandag 21 januari 2013

J/M

Man-vrouwverschillen houden mij bezig, altijd. Gister zag ik in de sportschool drie vrienden die samen aan het trainen waren. Eigenlijk kwam het erop neer dat een van de drie de leiding nam en zijn maten afbeulde. Tot grote tevredenheid van alle deelnemers. Het ging luidruchtig en met veel bombarie, totdat ze met bierbuik en al uitgeput op de grond lagen.
Geestig vond ik het en terwijl ik mijn ingetogen pilates-oefeningen deed, bedacht ik me dat dit nooit drie vrouwen hadden kunnen zijn.

Dus ja, ik geloof wel dat er echt verschillen zijn tussen mannen en vrouwen en dat die verschillen bestaan ongeacht onze opvoeding en cultuur. De discussie is interessant en de vraag is natuurlijk of de verschillen in ons dna zijn ingeprent of dat we ze met de paplepel krijgen ingegoten.


Nou wordt mijn geloof de laatste tijd nogal op de proef gesteld. Want hoe lang kan je volhouden dat de verschillen aangeboren zijn en niet door de omgeving worden bepaald als we onze kinderen letterlijk sekseverschillen te eten geven. Jongens- en meisjespasta. Huh?

Ik erger me al tijden aan al het gruwelijke en obligate roze voor al die meisjes. Hadden we vroeger niet zei mijn moeder, alles was gewoon geel, rood, groen en blauw. Met dank aan de feministische golf in de jaren 70 denk ik. Tegenwoordig kan je bij de supermarkt enkel kiezen tussen een prinsessen of een cars tandenborstel. Met dank aan Disney. Schooltasjes, drinkbekers en kleurboeken, alles is netjes gescheiden.

Wat doet dat met al die kinderbreintjes? Mijn dochter werd laatst uitgelachen omdat ze op een jongensfiets zou rijden. De fiets was grijs en rood, de uitlachers waren vier en vijf jaar oud. Meisjes dragen roze, jongens dragen blauw.

Bij de ingang van de intertoys scheiden de wegen zich ook, de meisjesafdeling en de jongensafdeling. Er is zelfs meisjeslego. Ik snap wel dat de diverse marketingafdelingen een walhalla bespeuren van roze shit. Maar wat voor een generatie kweken wij?

De man- vrouwverschillen zijn een dankbaar onderwerp, binnen een relatie, of aan de borreltafel. Het is leuk om bepaalde eigenschappen aan mannen of vrouwen toe te dichten en de uitzonderingen te bezingen die de regel bevestigen. Dat is vermakelijk zolang we maar niet geloven dat er grenzen zijn aan wie wij zijn en wat onze mogelijkheden zijn. Man of vrouw, jongen of meisje.

Na Sinterklaas was mijn dochter haar Lego friends (inderdaad voor meisjes) aan het uitpakken en opbouwen. Ze had er lol in. Je kan later ook echte gebouwen ontwerpen en bouwen, zei ik haar. Echt? vroeg ze. Ja, echt.