Netwerken

Ik fietste in mijn eentje naar een verjaardag van een bedrijf, ze waren acht geworden en gaven een feestje op IJburg. Dat soort feestjes zijn natuurlijk leuk omdat je dan in gesprek raakt met anderen. Je hoort nog eens wat, doet nieuwe ideeën op – het is een leuk bedrijf –, leert nieuwe mensen kennen en je vertelt ondertussen heel luchtig over jezelf. Om aan het einde van zo’n gesprek heel naturel kaartjes uit te wisselen.
Dat gaat me allemaal meestal goed af, dan ga ik lichtvoetig door de menigte en stel ik de juiste vragen. Maar vandaag had ik last van mezelf. Hoorde ik mezelf de hele dag praten en vond alles stom en obligaat wat eruit kwam. Alsof ik erboven hing en in een constante commentaarstroom reageerde op wat ik zelf zei. En dat dan de hele dag door, ik had het nogal druk in mijn hoofd.
En ik had tegenwind.
Voor mij fietste een jongeman en ik besloot gelijk zijn achterwiel in te duiken. Ik weet hoe lang die dijk naar IJburg is. En terwijl de rit zo heel gemakkelijk werd voor mij, vroeg ik me af of ik dat wel kon maken. Mag je zo schaamteloos profiteren van iemand die je helemaal niet kent? Ik zat echt op centimeters afstand. Zijn daar regels voor? Is het sociaal geaccepteerd?
Kijk dit is hem.

Ik begon het moment te vrezen dat hij zich omdraaide en naar mij zou roepen dat het mijn beurt was om voorop te gaan. Hij voelde wel dat ik er was, maar hij durfde helemaal niet om te kijken, hij keek een beetje half.
Hij had een slag in zijn achterwiel. Zijn zolen waren versleten. Al met al leek het me niet iemand die het allemaal enorm mee had zitten. Maar ik ging mij niet naar voren werpen, ik bleef er lekker anoniem achterhangen en spaarde mijn adem voor het netwerken dat mij nog te wachten stond. Dit was netwerken 1.0. En ik heb het de rest van de avond volgehouden.
Het feestje was natuurlijk heel leuk. Ik heb veel aan mensen gevraagd en hen zelf laten vertellen. Dat mijn vragen nogal houterig klonken (en stom, en obligaat) probeerde ik maar niet te horen. Uiteindelijk vertellen mensen best graag over zichzelf en bleef ik keurig bij mezelf uit de buurt. En de wijn was lekker en het eten goed. En terug had ik windmee.